Language: Polish

Zmiany rynkowe i technologiczne, geopolityka, erozja standardów demokratycznych – dziennikarstwo znalazło się w trudnej sytuacji. Maryia Sadouskaya-Komlach analizuje siły, które przekształcają krajobraz medialny w Europie i często zmuszają dziennikarzy do poświęcenia jakości i właściwych proporcji, by móc utrzymać się na powierzchni.

Czwarta rewolucja przemysłowa już do nas dotarła. W jaki sposób progresywny obóz polityczny może odebrać kontrolę gigantom technologicznym – tak, by z jej pozytywnych skutków mogli korzystać wszyscy, a nie tylko kilku uprzywilejowanych? Redaktor naczelny Green European Journal, Laurent Standaert, rozmawia z filozofką Rosi Braidotti o tym, jak coraz bardziej zrobotyzowany świat uczynić bardziej sprawiedliwym i włączającym. Zanim jednak to zrobimy musimy sobie odpowiedzieć na pytanie o to, co to znaczy być człowiekiem.

W kraju trwa sezon wyborczy, rozpoczęty jesienią zeszłego roku wyborami samorządowymi, którego kolejnymi etapami są tegoroczne wybory europejskie i parlamentarne, a także przyszłoroczne prezydenckie.

Wzrost znaczenia ugrupowań populistycznych w Europie i poza nią stał wydaje się dobrze opisanym zjawiskiem. Ich prawicowa odnoga, której przedstawicielami jest m. in. Alternatywa dla Niemiec (AfD), Zgromadzenie Narodowe (dawny Front Narodowy) we Francji czy Partia Niepodległości w Wielkiej Brytanii, cieszyła się w ostatnich latach niemałymi sukcesami wyborczymi. Nieco słabiej zbadana jest obecność kwestii ekologicznych w ich programach wyborczych, przybierająca nierzadko zaskakujące formy.

Strefa euro działająca wedle znanych nam w roku 2019 reguł może nie wytrzymać kolejnego wstrząsu. Do roku 2049 będziemy musieli przeprowadzić szereg fundamentalnych reform sektora finansowego, finansów publicznych oraz banków centralnych.

Komisja Europejska próbuje wprowadzić ustawą technologię, która nie istnieje. Ogłoszenie w dyrektywie, że platformy powinny używać technologii zdolnych równocześnie usuwać nielegalne treści i pozostawiać legalne treści online, nie sprawi, że taka technologia stanie się faktem – mówi Julia Reda z Niemieckiej Partii Piratów.

Produkcja tekstyliów jest jednym z ważniejszych źródeł zanieczyszczenia środowiska. Model „weź-zrób-wyrzuć” wymagać będzie głębokiej przemiany – czy jesteśmy jednak gotowi na funkcjonowanie tego sektora w modelu gospodarki o obiegu zamkniętym już w roku 2049?

Opublikowany w tym tygodniu przez Unię Europejską raport – kolejny z serii badań na temat jakości życia – tradycyjnie już spotkał się z krytyką ministerialnych gabinetów oraz konserwatywnych publicystów. Sceptycy ignorują to, w jaki sposób funcjonujące od 15 lat narzędzie zmieniało rzeczywistość a także to, jakie wartości za nim stoją.

„Jak ma wyglądać ta magiczna recepta”? Kate Raworth bez przerwy słyszy to pytanie. Ekonomistka i autorka książki Doughnut Economics uważa, że droga naprzód dla ludzkości jest w najbliższych 30 latach prosta. „Najbardziej interesuję się zasiewaniem ziaren zmian”. Cóż zatem mamy zasiać, by zmienić kształt naszych instytucji, systemów finansowych oraz ramy funkcjonowania gospodarki na umożliwiające regenerację ekosystemów oraz redystrybucję?

Zmiany klimatu i cyfryzacja kształtować będą oblicze XXI wieku – nie należy jednak lekceważyć zdolności społeczeństwa do współkształtowania swojej przyszłości. To, w jaki sposób ruchy społeczne, takie jak związki zawodowe, federacje biznesowe czy partie polityczne dostosują się do tych trendów odegra kluczową rolę w tworzeniu dominującego w połowie wieku modelu społecznego.